ពលករខ្មែរដែលប្រកបរបរលក់ដូរតាមផ្លូវនៅថៃបារម្ភខ្លាចអាជ្ញាធរថៃចាប់បញ្ជូនត្រឡប់ទៅកម្ពុជាវិញ
2024.10.01
ពលករខ្មែរមួយចំនួនដែលប្រកបរបរលក់ដូរតូចតាចតាមដងផ្លូវនៅប្រទេសថៃ ព្រួយបារម្ភខ្លាចអាជ្ញាធរថៃចាប់ដាក់ពន្ធនាគារ ហើយបញ្ជូនពួកគេត្រឡប់ទៅកម្ពុជាវិញ ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ ក្ដីបារម្ភនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរថៃបានប្រកាសនឹងចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងលើពលករបរទេសទាំងឡាយ ដែលលក់ដូរតាមដងផ្លូវនៅទីក្រុងបាងកក ដោយមិនមានការលើកលែងឡើយ។
ក្រុមពលករខ្មែរប្រកបរបរលក់ដូរតាមដងផ្លូវនៅប្រទេសថៃលើកឡើងថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរថៃចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងមែននោះ នឹងប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅធ្ងន់ធ្ងរ ពីព្រោះពួកគាត់មានកូនតូចៗនៅក្នុងបន្ទុក ហើយគ្មានការងារផ្សេងក្រៅពីរបរមួយនេះឡើយ។
ពលការិនីប្រកបរបរលក់ស្លាបមាន់អាំងតាមដងផ្លូវនៅទីក្រុងបាងកក លោកស្រី ស៊ីនួន ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា របរនេះលោកស្រីអាចរកប្រាក់ចំណូលបានប្រមាណ ៨០០បាត ឬប្រហែល២៥ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ។ ស្ត្រីវ័យ៣៤ឆ្នាំរូបនេះ បារម្ភខ្លាចអាជ្ញាធរថៃមិនឱ្យលោកស្រីលក់ដូរដែលប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពគ្រួសារ។ ស្ត្រីមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តព្រៃវែងរូបនេះលក់ស្លាបមាន់អាំងជាមួយប្ដី និងមានកូនអាយុក្រោម ១៣ឆ្នាំ ២នាក់ ក្នុងនោះកូនម្នាក់អាយុ ១២ឆ្នាំ និងកូនម្នាក់ទៀតអាយុ៩ឆ្នាំ គឺពួកគេកំពុងសិក្សានៅទីក្រុងបាងកក។ លោកស្រីបន្ថែមថា ការលក់ដូរមួយរយៈនេះពុំមានអាជ្ញាធរថៃមកសួរនាំនោះទេ ប៉ុន្តែលោកស្រីនៅតែព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាព ពីព្រោះលោកស្រីទទួលដំណឹងថា អាជ្ញាធរថៃនឹងរឹងបន្តឹងការអនុវត្តច្បាប់ទៅលើពលករបរទេសដែលលក់ដូរតាមដងផ្លូវ។
លោកស្រី ស៊ីនួន៖ «ចុះគេដឹងថា ខ្មែរបើយើងនិយាយគេតែហ្មងគេថាតាងដាវមែននឹង ខ្ញុំថា ខ្ញុំមានថៅកែតើ ប៉ុន្តែថៅកែខ្ញុំអត់បានមកទេ។ គេថាបើមានថៅកែឱ្យថៅកែមកឈរជាមួយ ឱ្យមកឈរលក់ជាមួយអាហ្នឹងលក់បាន។ រាល់ថ្ងៃខ្ញុំភ័យដែរ ខ្ញុំនឹកឃើញថា ប្ដីទៅលក់បើសិនជាគេចាប់អីចប់ហើយ ព្រោះអីថ្ងៃមុនអ្នកក្បែរផ្ទះខ្ញុំនឹងគេចាប់ដែរ គាត់លក់ខ្លួនឯងដែរ គាត់លក់ទឹក។ ចិត្តខ្ញុំមិនចង់មកថៃទេ ប៉ុន្តែនៅខ្មែរមិនដឹងរកស៊ីអី មានការងាររោងចក្រ»។
ចំណែកប្ដីរបស់លោកស្រីថ្លែងសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះថា សព្វថ្ងៃនេះលោកលក់ស្លាបមាន់អាំងបណ្ដើររំពៃមើលអាជ្ញាធរថៃបណ្ដើរ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនរត់គេច ព្រោះលោកមិនចង់ឱ្យអាជ្ញាធរថៃចាប់ខ្លួននោះទេ ដែលប្រឈមនឹងជាប់គុក ឬត្រូវបញ្ជូនត្រឡប់ទៅកម្ពុជាវិញ។ បុរសសម្បុរស្រអែមមាឌស្គមស្ដែងរូបនេះឱ្យដឹងថា កាលពីប៉ុន្មានមុនអាជ្ញាធរថៃធ្លាប់ចុះមកសួរនាំលោកពីការលក់ដូរនេះដែរ ប៉ុន្តែគ្រានោះលោកអាចដោះស្រាយបាន ហើយបន្តលក់ដូររហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ពលករវ័យ៣៥ឆ្នាំរូបនេះទិញស្លាបមាន់ដែលដាក់លក់នៅលើទីពីផ្សារ យកមកផ្សំគ្រឿងដោយខ្លួនឯង ហើយអាំងលក់តាមដងផ្លូវនៅក្បែរមន្ទីរពេទ្យឯកជនមួយកន្លែងនៅកណ្ដាលទីក្រុងបាងកក ចាប់ពីម៉ោង ៣រសៀល ដល់៨យប់ទើបត្រឡប់ទៅបន្ទប់ជួលវិញ។ លោកថា របរនេះអាចរកប្រាក់ចំណូលដោះស្រាយជីវភាព និងផ្ដល់ឱ្យកូនទាំងពីរនាក់បានសិក្សារៀនសូត្របាន ដូចកូនជនជាតិថៃដែរ។
លោកស្រី ស៊ីនួន៖ «គេមកសួរនាំដែរយើង ចេះបន់ឱ្យលោកតាលោកយាយទៅណាបានសេចក្ដីសុខ គេច្រណែនផង គេយើងលក់ដាក់គេច្រណែន ជនជាតិថៃ គេថារកស៊ីមុខរបររបស់គេ គេសំខាន់គេថាយើងមកលួចលុយប្រទេសគេយកទៅចាយ។ យើងខឹងដែរ តែយើងធ្វើចេះតែទប់កំហឹងទៅ បើយើងទាល់ច្រកហើយធ្វើម៉េច។ កាលនឹងកូនខ្ញុំនៅតូច ទើបប៉ៅទឹកដោះ គោ តែចេះតែទ្រាំៗនឹងឃើញបើទៅផ្ទះមិនដឹងថា រកស៊ីអី»។
ពលករខ្មែរមួយគ្រួសារនេះប្រកបរបរលក់ស្លាបមាន់អាំងនៅទីក្រុងបាងកកប្រហែល៨ឆ្នាំហើយ ពួកគេចូលមកប្រទេសថៃដោយស្របច្បាប់អស់រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំមកហើយ ដោយសារអត់ការងារធ្វើនៅប្រទេសកំណើត។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ពលការិនីប្រកបរបរលក់ម៉ាសនឹងទឹកអាកុលលាងដៃតាមដងផ្លូវនៅទីក្រុងបាងកកលោកស្រី ស្រី មុំ ថ្លែងថា ក្រោយពីទទួលដំណឹងថា អាជ្ញាធរថៃនឹងបោសសំអាតជនបរទេសដែលលក់ដូរតាមដងផ្លូវមក លោកស្រីមានការព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង ព្រោះខ្លាចបាត់បង់ការងារ ប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ពលការិនីវ័យ ៣៩ឆ្នាំរូបនេះ មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកមោងឫស្សី ខេត្តបាត់ដំបង លោកស្រីបានប្រកបរបរលក់ដូរនៅទីក្រុងបាងកកប្រមាណ ៤ឆ្នាំហើយ ពោលគឺចាប់តាំងពីផ្ទុះរាតត្បាតជំងឺកូវីដ១៩រហូតមក។ លោកស្រីថា កាលពីលក់ដូរ២ឆ្នាំដំបូងលោកស្រីអាចរកប្រាក់ចំណូលពីរបរមួយប្រមាណ ៥ពាន់បាត ឬស្មើប្រហែល១៦០ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នចំណូលបានថយចុះស្ទើររកប្រាក់គ្រប់ដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ ពោលគឺលក់បានប្រាក់ប្រហែល ៧០០បាត ឬស្មើនឹងជាង២០ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ស្របពេលដែលប្ដីលោកស្រីបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺមិនអាចធ្វើការងារបាន។ សព្វថ្ងៃលោកស្រីមានកូនអាយុជាង ១០ឆ្នាំម្នាក់ និងកូនអាយុ ៥ឆ្នាំម្នាក់រស់នៅជាមួយនៅប្រទេសថៃ ដូច្នេះប្រសិនបើអាជ្ញាធរថៃហាមមិនឱ្យលោកស្រីលក់ដូរនឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ជីវភាពគ្រួសារ។
លោកស្រី ស្រី មុំ៖ «យើងមិនអាចរកបានបើគេរឹត បន្តឹងមានន័យថា យើងអត់មាន ចំណូលផងយើងមានតែចំណាយនឹង គឺឧទាហរណ៍កន្លែងនៅគឺអត់មានបានថា គេរឹតបន្តឹងយើងឈប់នឹងគេអត់យកលុយយើងណា យើងត្រូវតែចេញលុយឱ្យគេ ។ បើនិយាយទៅខ្ញុំចំណូលតែម្នាក់ឯងគឺដាបបណ្ដោយ ខ្ញុំធ្វើម្នាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ លំបាកខ្លាំងណាស់ ព្រោះខ្ញុំនៅខ្មែរនិយាយឱ្យខ្លីទៅ ខ្ញុំអត់មានអីដែរហ្នឹង»។
ក្ដីបារម្ភរបស់ក្រុមពលករខ្មែរនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរថៃ កាលពីថ្មីនេះបានប្រកាសនឹងចាត់វិធានការលើជនអន្តោប្រវេសន្តដែលប្រកបរបរលក់ដូរតាមដងផ្លូវ ដោយមិនមានការលើកលែងឡើយ។ សារព័ត៌មានមតិជន (Matichun) របស់ថៃចុះផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៩ កញ្ញាថា អភិបាលក្រុងបាងកក លោក សាត់ឆាត សិទ្ធិផាន់(Chadchart Sittipunt) បានចុះហត្ថលេខាលើសេចក្ដីប្រកាសរបស់សាលាក្រុងបាងកក កាលពីថ្ងៃទី១៩ កញ្ញា ដោយហាមមិនឱ្យជនបរទេសលក់ដូរតាមដងផ្លូវ នៅទីក្រុងបាងកក ហើយអាជ្ញាធរថៃនឹងចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងលើរឿងនេះ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងមន្ត្រីស្ថានទូតខ្មែរប្រចាំនៅប្រទេសថៃ និងប្រធានអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យអង្គភាពរដ្ឋាភិបាល លោក ប៉ែន បូណា ដើម្បីសាកសួរអំពីរឿងនេះបានទេ នៅថ្ងៃទី២៦ ខែកញ្ញា។
ទោះជាយ៉ាងណាប្រធានសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (Adhoc) ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក ស៊ុំ ច័ន្ទគា មានប្រសាសន៍ថា វិធានការរបស់អាជ្ញាធរថៃនេះនឹងប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ពលករខ្មែរដែលប្រកបរបរលក់ដូរតូចតាចតាមដងផ្លូវនៅប្រទេសថៃ។ លោកស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគួរតែអន្តរាគមន៍ទៅរដ្ឋាភិបាលថៃ ជួយដល់ពលករទាំងនោះឱ្យបានឆាប់ ដើម្បីសម្រួលដល់ការរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋចំណាកស្រុក។
លោក ស៊ុំ ច័ន្ទគា៖ «អ៊ីចឹងយើងថា មានការបិទនូវមុខរបរបណ្ដេញអត់ឱ្យលក់ចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹង ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគឺជាអ្នករងគ្រោះខ្លាំង គឺខ្វះខ្លាំងទៅលើជីវភាពរបស់គាត់ ។ ប៉ះពាល់ខ្លាំងទៅលើការរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាផង ហើយនៅក្នុងប្រទេសថៃហ្នឹងក៏ពិបាកដែរ ព្រោះពិបាកទៅរកការងារធ្វើពិបាកអីដែរ។ អ៊ីចឹង ខ្ញុំគិតរដ្ឋាភិបាលខ្មែរនិងរដ្ឋាភិបាលថៃគួរតែនិយាយគ្នា យកចិត្តទុកដាក់ទាំងអស់ហ្នឹង ថាតើការងារណាមួយដែលអាចជួយសម្រួលដល់ប្រជាពលរដ្ឋរបស់យើងបានដែលទៅធ្វើនៅស្រុកគេ»។
របាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារបង្ហាញថា បច្ចុប្បន្នមានពលករខ្មែរធ្វើការងារស្របច្បាប់ និងមិនស្របច្បាប់ ចំនួន ១លាន ២សែននាក់ ធ្វើការនៅប្រទេសថៃ។ ប៉ុន្តែរបាយការណ៍របស់អង្គការសង់ត្រាល់បង្ហាញថា មានពលករខ្មែរជាង ២លាននាក់កំពុងធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃ ក្នុងនោះពលករមួយចំនួនប្រកបរបរលក់ដូរតាមដងផ្លូវនៅទីក្រុងបាងកក និងនៅតាមខេត្តនានាក្នុងប្រទេសមួយនេះ។ កាលពី១៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ សមត្ថកិច្ចថៃ នៅខេត្តភិតបុរី (Phit Bori) បានចាប់ខ្លួនស្ត្រីពលករខ្មែរបីនាក់ ទៅឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារ ដោយចោទពីបទលួចលក់ត្រីប្រឡាក់គ្មានការអនុញ្ញាត៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។